Donderdagavond redde ik het net.
Ik was toch nog op tijd voor de vergadering.
Nou ja, bijna op tijd, ze waren nog maar net begonnen.
En zo heb ik het nog wel een paar keer gered de afgelopen maanden.
Soms maar net, zoals donderdagavond.
Soms red ik me prima, zoals bij het klussen.
Vaak kan ik opgelucht ademhalen.
Gelukkig maar.
Maar het laatste jaar vraag ik me wel vaker af of ik het ga redden.
